Ξε-φωλιάζοντας τὴν οἰκογένεια διαλύουν τὴν Πατρίδα μας

Ὅσοι ἔχουν παιδιά, ποὺ τὰ ἔκαναν ὑπεύθυνα, θέλοντας νὰ δημιουργήσουν οἰκογένεια καὶ ὄχι σπέρνοντάς τα ἀπὸ ἐδῶ κι ἀπὸ ἐκεῖ, χωρὶς νὰ ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν ὑπάρξή τους, δηλαδή, ὅσοι δὲν εἶναι ῥεμάλια, εἶναι ἀδύνατον νὰ φέρουν τὰ μυαλὰ αὐτῶν τῶν ἀκροαριστερῶν τρομοκρατῶν, ποὺ βάλου κατὰ τῆς οἰκογενείας.
Καὶ εἶναι ἀδύνατον να μὴ νοοῦν τὴν ἔννοια τῆς ὀργανώσεως τοῦ Ἔθνους ποὺ συνιστᾶ τὴν μεγάλη οἰκογένεια, ποὺ τὸ σπίτι της εἶναι ἡ Πατρίς!

Τὰ ἄτομα τοῦ ἀριστεροαναρχουμένου ἀντιεξουσιαστικοῦ χώρου, εἴτε εἶναι πιτσιρικάδες ἀνεύθυνοι, μεγαλωμένοι ἀπὸ τύχη καὶ ὄχι ἀπὸ γονεῖς ποὺ νοιάζονταν γιὰ αὐτούς, εἴτε τσογλανάκια πλουσίων οἰκογενειῶν, ποὺ βαρέθηκαν τὴν ἀνία τοῦ νὰ ἔχουν τὰ πάντα στὰ πόδια τους καὶ ἀπεφάσισαν νὰ τὴν σκοτώσουν, ἀμπελοφιλοσοφώντας καὶ ἀδυνατώντας νὰ σεβασθοῦν τὸν μόχθο, ἀκόμη καὶ τοῦ «κεφαλαιοκράτου» περιπτερᾶ, γιατὶ οὐδέποτε ἔμαθαν νὰ κερδίζουν κάτι μὲ τὴν ἀξία τους κοπιάζοντας γιὰ αὐτό.

Μέσα τους, δυστυχῶς, ὑπάρχει ἔνα τεράστιο κενό, ποὺ δὲν θέλουν νὰ ἀναγνωρίσουν, οὔτε φυσικὰ καὶ νὰ ἀποδεχθοῦν, ἐνᾦ τώρα τὸ γεμίζουν μὲ μῖσος πρὸς κάθε τὶ ποὺ κινεῖται, ποὺ χαμογελᾶ, ποὺ πασκίζει, ποὺ μοχθεῖ, ποὺ δὲν σκοτώνει τὴν ἀνία του.

Ἡ οἰκογένεια φυσικὰ προϋποθέτει ὀργάνωση.
Προϋποθέτει ἀλτρουϊσμό.
Προϋποθέτει δεσμοὺς αἵματος ἰσχυρούς.
Προϋποθέτει ἀγάπη, συμπαράσταση, θυσία κι ἐπάνω ἀπὸ ὅλα εἴσθημα εὐθύνης!!!
Ἡ οἰκογένεια εἶναι φωλιά, ποὺ προσφέρει ἀσφάλεια!

Θέλουν λοιπὸν νὰ ξεφωλιάσουν τὶς οἰκογένειες!
Ἐὰν δεῖτε κάποιον νὰ ξεφωλιάζῃ νεοσσοὺς καὶ νὰ καταστρέφῃ τὴν φωλιά τους, θὰ τὸν σιχαθεῖτε.
Αὐτούς γιατί ὅμως κάποιοι ἀπό ἐσᾶς τούς ἀνέχεσθε;

Μισοῦν κάθε εἶδος ὀργανώσεως, ἀκόμη κι αὐτὸ τῆς φωλιᾶς, ποὺ ἡ ἰδία ἡ Φύσις ὠθεῖ ὅλα τὰ πλάσματά της νὰ δημουργήσουν.
Μὲ τὴν πρόφαση τῆς μάχης κατὰ τῆς ἐξουσίας, ἀσκοῦν ἐξουσία καί, μάλιστα, φρικτή, ἀκόμη καὶ στὸν φουκαρὰ ποὺ στήνει ἕνα μαγαζάκι γιὰ νὰ ζήσῃ τὴν οἰκογένειά του, ῥημάζοντας τοὺς κόπους μιᾶς ζωῆς καὶ τὴν δυνατότητα νὰ ἀναθρεύσῃ ἀξιοπρεπῶς τὰ παιδιά του.

Βγάζουν τὴν χολὴ καὶ τὸ μῖσος τους, ὄχι μόνον ἐναντίον κάθε εἴδους κοινωνικῆς ὀργανώσεως, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ κατὰ τῶν «νοικοκυραίων», τοὺς ὁποίους καὶ «μισοῦν», ὅπως οἱ ἴδιοι λέν, δηλαδὴ ἐναντίον αὐτῶν ποὺ εἶναι ἀφεντικὰ στὸ σπίτι τους.
Διότι δὲν θέλουν σπίτια φωλιές, ποὺ νὰ προστατεύουν οἰκογένειες.
Θέλουν ξέφραγα ἀμπέλια, ποὺ νὰ μπαινοβγαίνουν μέσα καὶ νὰ διαλύουν τὰ πάντα. Νὰ τὰ ῥημάζουν, νὰ τὰ κλέβουν εὔκολα, νὰ τὰ καταστρέφουν καὶ νὰ μὴν ἀφήνουν κάτι ὄρθιο, ἢ στὴν θέση του κάτι ποὺ θὰ τοὺς γυαλίση. Καί, φυσικά, δὲν θέλουν νὰ ἐργάζονται, ἀλλὰ νὰ ἀπομυζοῦν αὐτοὺς ποὺ ἐργάζονται, ἐνῶ παραλλήλως, τοὺς κατηγοροῦν ἀκριβῶς ἐπειδὴ ἐργάζονται, καταστρέφοντάς τους ἐπὶ πλέον καὶ τοὺς πόρους τῆς ἐργασίας τους!

Μιλάμε γιὰ μίαν κοινωνία τοῦ χάους, τῆς Ἁρπακτῆς, τῶν ῥοπάλων καὶ τοῦ σουρσίματος ἀπὸ τὰ τὰ μαλλιὰ στὴν σπηλιὰ γιὰ τὸν βιασμό…

Αὐτὴν τὴν κοινωνία ὀνειρεύονται.
Κάπως ἔτσι, αἰσθάνονται καὶ γιὰ τὴν πατρίδα μας.
Εὐστρατία Σουραβλᾶ