Εικονομαχία: Ποιος είπε ότι ξεχάσαμε; Η κατανόηση του Θείου επί της Ορθοδοξίας

 Η Εκκλησία μας 

είναι το πνεύμα του Βυζαντίου 

που νίκησε τους εικονοκλάστες

και αυτό μπορείς να το θυμάσαι

κάθε φορά που φιλάς μια εικόνα

γιατί χωρίς αυτήν δεν θα μπορούσες

και θα έβλεπες ένα κτίριο κενό

αν υπήρχε βέβαια μετά την εξαφάνιση 

κάθε εικόνας έτσι αν δεν αντιστέκεσαι

είναι σαν να λειτουργείς ως συνεργάτης

που με την παρουσία του βοήθησε να καούν 

και να καταστραφούν εικόνες. Ν. Λυγερός

Εικονομαχία: Η κατανόηση του Θείου

Η Εικονομαχία ήταν η κατάληξη μιας μακράς περιόδου, αρχομένης από τον Μονοφυσιτισμό και με συνέχεια στον μονοενεργητισμό και μονοθελητισμό, κατά την οποία προσπαθήθηκε να επιβληθεί η Ασιατική αντίληψη περί του τρόπου κατανόησης του Θείου επί της Ορθοδοξίας. Από τον «μονολιθικό» μονοθεϊσμό του Ισλάμ έως το χαοτικό κενό των θρησκειών της Άπω Ανατολής, υπάρχει μια κοινή αντίληψη για το υπερβατικό: Απρόσωπο και εν πολλοίς απάνθρωπο. Ίσως γι' αυτό και οι προαναφερθείσες αιρέσεις βρήκαν μεγάλη απήχηση στην μικρασιατικές και μεσανατολικές επαρχίες της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και μηδαμινή στις Ευρωπαϊκές. 
- Σ. Ντρέκου

Το πνεύμα του μετά

- Ποιος είπε ότι ξεχάσαμε. Δεν ξέχασα τίποτα. Κάθε φορά που πάω στην εκκλησία νιώθω το βυζαντινό πνεύμα. Κάθε φορά που προσκυνώ μια εικόνα χαίρομαι που ξεπεράσαμε την εικονομαχία. Κι αφού καταφέραμε κι αποφύγαμε τον εκφυλισμό, δεν βλέπω γιατί δεν θα ξεπεράσουμε κι άλλες δυσκολίες. Οι Ισπανοί κατάφεραν να απελευθερωθούν μετά από εξακόσια χρόνια. Ο Χρόνος είναι μαζί μας κι εμείς είμαστε μαζί του εδώ και αιώνες. Όσες εικόνες κι αν κατέστρεψαν, όσους Αγίους κι αν τύφλωσαν, όσες καμπάνες κι αν φίμωσαν, είμαστε εδώ ακόμα και μετά. Θα έπρεπε με τέτοια βαρβαρότητα να είχε πεθάνει ο Ελληνισμός, να είχε σβήσει η Χριστιανοσύνη. Όμως έχουμε ακόμα τη γλώσσα μας, ανάβουμε ακόμα τα κεριά μας κι είμαστε ακόμα ζωντανοί μετά από τόσους αιώνες καταπάτησης. Ακόμα και η γενοκτονία δεν κατάφερε να μας καταστρέψει όσο ισχυροί κι αν ήταν οι βάρβαροι. Δεν ήρθα εδώ για να κλάψω, κανένα μοιρολόι δεν θα βγει από το στόμα μου. Ήρθα εδώ για έναν μόνο λόγο. Για να προσευχηθώ για την ελευθερία της Μεγάλης Εκκλησίας.- Ν. Λυγερός

πηγή