Ὁ Γκεμπελισμὸς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

Ο ΠΙΟ πρόσφορος τρόπος νὰ ἀντιμετωπισθεῖ ὁ ἰσχυρὸς ἰδεολογικὸς ἀντίπαλος εἶναι ἡ «ρετσινιά», ἤτοι: ἡ ἐτικέτα! Αὐτὸ κάνουν μετὰ μανίας οἱ θιασῶτες τοῦ οἰκουμενισμοῦ κατὰ ὅσων ἀγωνίζονται γιὰ τὴ διάσωση τῆς αὐτοσυνειδησίας τῆς Ὀρθοδοξίας μας, ὡς τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

Ὅλοι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦνται τὴ μοναδικότητα τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, θεωρώντας τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν σώζουσα ἀλήθειά της, κατακερματισμένη στὶς ἀμέτρητες «ἐκκλησίες» τῆς αἱρετικῆς ἑτεροδοξίας καὶ ἄρα ὑπάρχει ἀνάγκη «συγκόλλησής» τους. Ἐπειδὴ τὰ ἐπιχειρήματά τους εἶναι ἀδύναμα, σαθρά, παιδαριώδη καὶ ἀφελῆ, ἀποφεύγουν τὸ διάλογο καὶ γιὰ τοῦτο καταφεύγουν στὶς «ἐτικέτες», οἱ ὁποῖες συχνὰ «λειτουργοῦν» θετικὰ γιὰ ἐκείνους.

 Τὰ συγγράμματα τῶν οἰκουμενιστῶν βρίθουν ἀπίστευτων χαρακτηρισμῶν γιὰ τοὺς ἀντιοικουμενιστὲς ἀντιπάλους τους, ὅπως «σοῦπερ ὀρθοδόξους», «ἡρακλεῖδες τῆς Ὀρθοδοξίας», «φανατικούς», «ἀκραίους», «φονταμενταλιστὲς τῆς Ὀρθοδοξίας», ἀλλὰ καὶ «ψυχοπαθεῖς», «ναρκισσιστὲς τοῦ παρελθόντος», «συμπλεγματικούς», καὶ ἕνα σωρὸ ἄλλα «στολίδια»! Ἀντίθετα τοὺς ἑαυτούς τους χαρακτηρίζουν ὡς «προοδευτικούς», «διαλλακτικούς», «ἀνεκτικούς», «πολιτισμένους», «εἰρηνιστές», «ἀδογμάτιστους», κλπ. Μὲ αὐτὰ τὰ «προσωπικὰ εὔσημα» ἐναγκαλίζονται μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τοὺς ἀλλοθρήσκους, καταπατώντας Ἱεροὺς Κανόνες καὶ περιφρονώντας τοὺς ἁγίους Πατέρες, οἱ ὁποῖοι μᾶς παρέδωσαν τὴν Ὀρθοδοξία μας ἀνόθευτη μὲ τιτάνιους ἀγῶνες, δίνοντας ἀκόμα και τὴ ζωή τους γιὰ τὴ σώζουσα ἀλήθεια τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας.

Ἀλλὰ δὲν ἀντιλαμβάνονται ὅτι ὁ «γκεμπελισμὸς» τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ οἱ χαρακτηρισμοί του, εἶναι στεφάνια δόξας γιὰ τοὺς ἀντιοικουμενιστές!

πηγή:Ορθόδοξος Τύπος,18/07/2014